İş Efsaneleri: Oturmaya Mı Geldik?

Klasik bir Çarşamba sabahı, acele ile fakülteye gitmeye çalışırken çok ilginç bir şey ile karşılaştım. Kadıköy vapur iskelesinin hemen yanında oturan 3-4 işçi arasından biri, yanlarından geçerken hızlıca kalkıp “Hadi oturmaya mı geldik?” dedi.

O cümle ilk etapta aklımda nasıl bir yer edindiyse vapurun da kalkmak üzere olduğu fark edip işimi gücümü bırakıp uzaktan işçileri izlemeye devam ettim. Bu arada saat 9:10 civarı. Yine aynı adam “Hadi hadi, şunları dizip başlayalım” diyerek arkadaşlarını kaldırmaya, arkadaşları ise “Abi daha 10 dk geçti, bi dur allahını seversen ya!” gibi sitemlerle işe başlamayı reddediyorlardı. Arkadaşlarını işe başlatmaya çalışan adamın son söylediği söz ise diğerlerini yerinden kaldırmaya yetti: “Bugün 10 olur, yarın 20. Saatlik ücret alıyoruz. Kalkın hadi!”

İşçiliği kötülediğimden değil ancak birçoğumuzun kendi yaptığımız işlerden çok daha “aşağıda” gördüğü bir iş ile hayatını idame ettiren birinin bile böylesine bir iş prensibi olması, benim gibi ufak şeylerden çok şey çıkarma peşinde olan biri için yol boyunca kendi hayatım ile gördüklerimi kıyaslamaya itti.

4 Adımda Daha Verimli Çalışma

Gerek blog yazarlığı gerekse sosyal medya danışmanlığı olsun, elime gelen işleri 10-20 dakika daha derken bazen günlerce beklettiğim, sonrasında yığılan işler arasından ortaya kaliteden yoksun, öylesine yapılmış işler çıkardığım da oluyor ki birçoğunuz bu satırları okurken ara ara da olsa benzer bir durum ile karşılaştığınızı söyleyeceksinizdir.

Geçtiğimiz günlerde Onedio üzerinde rastladığım şu içerik tam olarak da basit bir işçi diyalogundan buralara gelmemizin ana kaynağını oluşturuyor. Peki yeni nesil, hatta ve hatta günümüze adım atan tüm nesiller neden kolay pes ediyor? Çalışmak istemiyor?

Bu konuda benim gözlemlediklerim ve tespitlerimi aşağıda madde madde sıralamak istiyorum. Sizin düşünce ve tespitlerinizi de yorum kısmından okumaktan memnuniyet duyarım.

 1- Hayaller:  İş hayatı içerisinde birçoğunuz kadar uzun süredir bulunmuyor olabilirim ancak bulunduğum 3 senelik hayatımda, çalıştığım arkadaşlarımın yarısından fazlası yaptıkları işleri sevdiğinden değil, ya parası iyi olduğu için yada hayalindeki mesleğe ulaşamadığı için yapıyordu.

Herkesin hayalindeki işi yaptığı bir dünyanın ütopyadan ileriye geçemeyeceğini düşünsem de halihazırda yaptığınız işi hayallerinize yakınlaştırmanın ve mutlu olmanın mümkün olduğunu düşünüyorum. Yeter ki yaptığınız iş sonucunda kendinize veya başkasına bir şeyler katabildiğiniz konusunda tatmin olun.

 2- Mutsuzluk:  Hayallerindeki işi yapmayan kişi mutsuzdur deyip bu maddeyi kesip atabilirsiniz ancak günümüzdeki insanların mutsuzluğunu ilk etapta kesinlikle iş hayatlarına bağlamak istemiyorum. Bunun temel nedeni birçoğunuzun da tahmin edebileceği gibi değişen iletişim yolları ve toplum yapımızdan kaynaklanıyor.

Burada size gelip de nerede o eski günler diyecek kişi ben değilim (Yorum kısmında biri derse çok sevinirim) ancak teknolojinin, en önemlisi de hızlı iletişimin hayatımıza girmeye başladığı günden itibaren insanların mutsuz olmaya başlaması araştırılmış bir gerçek.

 3- Başarısızlık:  Tarih boyunca hiçbir topluluk başarısız olmaktan keyif almamıştır. Nasıl alıştırıldık bilemiyorum ancak insanların başarısız olmaktan çekinme/korkma oranı, geçtiğimiz son 10 yıl içerisinde hızla artış gösterdi.

Bir konuda başarılı olmanın deneyimden geçtiğini, deneyimin ise tam anlamıyla yaşadığımız başarısızlıklar olduğunu düşünürsek şu sıralar insanların neden çalışmak istemediğini, neden kolay pes ettiğini daha kolay anlayabilirsiniz diye düşünüyorum.

Başarısızlık Korkusunu Nasıl Yenebilirsiniz?

Şu anda bu yazıyı okurken işte, okulda yada evinizde olabilirsiniz. Nerede olursanız olun kendinize bir kez de olsa şu soruyu sorup cevaplamanızı tavsiye ederim: Oturuyor musunuz? Çalışıyor musunuz?

Oturmadığınız, karşınıza çıkan her konuda çalışmaya devam ettiğiniz dopdolu bir yeni yıl geçirmeniz dileğiyle, esen kalın.